Πηγή:(Romfea.gr Τις εθνικές επετείους γιόρτασε η Μητρόπολη Ταμασού)

Την Κυριακή 1^η Απριλίου 2012, η Ιερά Μητρόπολη Ταμασού και Ορεινής τίμησε τις εθνικές επετείους της 25^ηςΜαρτίου 1821 και 1^ης Απριλίου 1955.

Στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου Πάνω Δευτεράς, δίπλα από τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως τελέστηκε η Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐου.

Ακολούθως, τελέστηκε πανηγυρική δοξολογία για την εθνική επέτειο. Στη δοξολογία παρευρέθηκαν οι Έπαρχοι Λεμεσού και Λευκωσίας κ. Παρέλλης και Παπαναστασίου ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ κ. Τορναρίτης, η κ. Φωτεινή Παπαδοπούλου, οι Δήμαρχοι Λακατάμειας και Τσερίου, κοινοτάρχες, Θρονικοί Επίτροποι και πλήθος κόσμου.

Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο κ. Μακάριος Παπαχριστοφόρου, Θεολόγος-Διευθυντής Σχολείων. Στην ομιλία του ο κ. Παπαχριστοφόρου αναφέρθηκε στην ακράδαντη πίστη του Κυπριακού λαού, που άρχισε τον τιτάνιο αγώνα του, παρόλο που ήξερε την υπεροχή του εχθρού και τη δική του αδυναμία.

Οι Κύπριοι πίστευαν στη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας και είδαν την προσδοκία και το όνειρο αιώνων να λαμβάνει σάρκα και οστά. Με ψυχικό σθένος και θέληση για αγώνα μέχρι εσχάτων, ο φιλήσυχος Κυπριακός λαός άρχισε τον απελευθερωτικό αγώνα του.

Οι Άγγλοι κατακτητές δεν υπολόγισαν την ανδρεία του Κυπριακού λαού. Τα «ποτέ « και τα «ουδέποτε» δεν στάθηκαν ικανά να σταματήσουν τη θέληση του Κυπριακού λαού.

Ο Ελληνισμός της Κύπρου πραγματοποίησε τον μεγάλο άθλο, πιστός στα διδάγματα των πατέρων του. Όπως το 1821 έτσι και τώρα είχαμε πολλούς και μεγάλους ήρωες, με πρωτεργάτες τον Εθνάρχη Μακάριο και τον Αρχηγό Διγενή.

Δυστυχώς το αποτέλεσμα ήταν μια κολοβή ανεξαρτησία, αλλά ο λαός μας δεν θα πάψει ποτέ να αγωνίζεται για την απελευθέρωση. Ο διχασμός έφερε την τουρκική εισβολή και κατοχή.

Όμως είναι δυνατή η λύτρωση μόνο με την συνένωση και την ομοψυχία. Χρειάζεται αγωνιστικότητα και πίστη στο Θεό και στις στρατιές των αγωνιστών προγόνων μας. Πρέπει να θυμούμαστε πάντοττε το αρχαίο ελληνικό ρητό «Μητρός τε και πατρός και των άλλων αγαθών,… τιμιότερον εστίν η Πατρίς».

Ακολούθως οι επίσημοι και ο λαός στάθηκαν μπροστά από τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και άρχισε η παρέλαση, με την Φιλαρμονική της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού. Το λάβαρο της Φιλαρμονικής κρατούσε ο πρωτοπρεσβύτερος Χαράλαμπος Νικολαίδης.

Στη συνέχεια παρέλασε το λάβαρο της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού με την εικόνα του Αγίου Ηρακλειδίου, το οποίο κρατούσαν ο ιερέας και επίτροποι του Πολιτικού. Με αυτό το λάβαρο υποδέχθηκε η κοινότητα Πολιτικού τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, το 1960. Παρήλασαν επίσης οι σημαίες (Ελληνική και Κυπριακή) που κρατούσαν ιερείς της Μητροπόλεως Ταμασού.

Μετά, παρήλασαν αγωνιστές της ΕΟΚΑ από την περιοχή της Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής και ακολούθως άρχισε η παρέλαση μαθητών των διάφορων σχολείων της περιφέρειας. Στη συνέχεια παρήλασαν εκπρόσωποι των Σωματείων διάφορων κοινοτήτων της Μητροπόλεώς.

Η παρέλαση έκλεισε με την επιβλητική παρουσία του Ποδηλατικού Ομίλου «Άγιος Μνάσων» Ταμασού.

Πηγή:(Romfea.gr Τις εθνικές επετείους γιόρτασε η Μητρόπολη Ταμασού)

«Ἀεί μεν μάλιστα δέ νῦν εὔκαιρός ἐστίν» ὁ παῦλειος οὖτος χαιρετισμός, κατά τό λόγιον τοῦ ἱεροῦ πατρός ἡμῶν Χρυσοστόμου.

Οἱ ἀρκυωρεῖς θλῖψιν πολλήν καί στενοχωρίαν ἀδιάλειπτον ὑπήνεγκον ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν τε καί ἡμῶν, ἐπί τῇ ἀδίκῳ προφυλακίσει τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς ὑμῶν Μονῆς, Πανοσιολογιωτάτου Γέροντος Ἐφραίμ.

Ἀλλ’ ἡ τοιαύτη ἀνεπίτρεπτος

ἐνέργεια, ἡ ὠς μή ὤφειλε γενομένη, οὐδόλως δύναται νά ἐκπλήττῃ ἤ νά ἀποβαίνῃ πέτρα σκανδάλου, ἐφ’ ὅσον τό άψευδές τοῦ Κυρίου στόμα διεμήνυσεν πρός τούς ὄντας καί γενησομένους αὐτοῦ μαθητάς, ὅτι «ἐν τῷ κόσμῳ θλίψιν ἔξετε» (Ἰω. ιστ’ 33) καί «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσι» (Ἰω. ιε’ 20).

Συναλλήλως, ὄμως, τοῖς ἀνωτέρω, ὁ εὐαγγελικός λόγος οὐκ ἀφῆκεν ἡμᾶς ἀπαρακλήτους. Ἠμπορεῖ, οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τοῦ κόσμου καί ὁ ἀντίδικος ἡμῶν διάβολος νά ἐπεχείρησαν «τοῦ συνιᾶσαι ἡμᾶς ὡς τόν σῖτον» (Ἰω. κβ’ 31), ἀλλά διαχρονικῶς ἀπεδείχθη ὅτι κατίσχυσε τῶν ἰσχυρῶν τοῦ αἰῶνος τοῦτου ὁ Κύριος, καθ’ ὅτι «μείζων ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ έν τῷ κόσμῳ» (Α’ Ἰω. δ’ 4). Καί, προσέτι, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐνεθάρρυνεν ἡμᾶς, λέγων; «Ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον» (Ἰω. ιστ’ 33).

Διό, ὑμεῖς καί ἡμεῖς, ἐπί τῷ Κυρίῳ ἠλπικότες, τῇ δυναμένῃ ἡμᾶς ρύσαι ἐκ τῶν νοημάτων καί τῶν ἐπιβουλῶν καί τῶν ἔργων τοῦ πονηροῦ καί τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, τῶν κυριακῶν λόγων ἐνστερνιζόμενοι, διθυραμβικῶς ἀπαγγέλλομεν: «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλίψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμός ἤ λιμός ἤ γυμνότης ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα; Πεπείσμεθα γάρ ὅτι οὖτε θάνατος… οὖτε ὕψωμα οὖτε βάθος οὖτε τις κτίσις ἐτέρα δυνήσετε ἡμᾶς χωρήσαι ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (Ρωμ. η’ 35-39).

Ὄθεν, Ἀδελφοί μου αγαπητοί καί περιπόθητοι, «μή ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδέ δειλιάτω» (Ἰω. ιδ΄ 27). «Οὖτοι ἐν ἄρμασι καί οὖτοι ἐν ἴπποις, ἡμεῖς δέ ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα» (Ψαλμ, 19, 8).

«Μαινέσθω, οὖν, ἡ θάλασσα• ἡμᾶς καταποντίσαι ὁ κλύδων οὐ δύναται», κατά τόν ἱερόν Χρυσόστομον. Βέβαιος οἰακοστρόφος τῆς ζωῆς ἡμῶν καί τῆς μοναστικῆς ὑμῶν ὀλκάδος εἶναι ὁ ἰσχυρός ἐν πολέμοις Κύριος.

Παραμείνατε ἐστερεωμένοι ἐπί τῷ θεμελίῳ τῆς πίστεως καί τῆς κλήσεως ἡμῶν, ἐξάρατε ἐκ τῶν καρδιῶν καί τῆς Μονῆς ὑμῶν τό πονηρόν καί ἔστε «σύμψυχοι τό ἕν φρονοῦντες» (Φιλ. β’ 2).

Ὑπέρ πάντων, ὅμως, θέσθε εἰς τάς καρδίας ὑμῶν, ὅτι οἱ θεωροῦντες καί κρίνοντες ὡς δύσχρηστον καί ἐπικίνδυνον τόν δίκαιον, καί ἐπί τοῦ προκειμένου τόν ἄκακον καί πράον Γέροντα ὑμῶν Ἐφραίμ, οὔτοι ἀποβαίνουσιν ἀντίδικοι καί ἔνοχοι ἔναντι τοῦ χορηγοῦ καί προστάτου τοῦ δικαίου, Δικαιοκρίτου Θεοῦ.

Περαίνων, διαμηνύω πρός ὑμᾶς τόν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου θεοτερπή λόγον: «Μακάριος ἀνήρ ὅς ὑπομένει πειρασμόν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τόν στέφανον ὅν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπώσιν αὐτόν» (α’ 12).

Μετά τῶν ἐν Κυρίω διαπύρων εὐχών καί προσευχῶν

ὁ Μητροπολίτης Ταμασοῦ καί Ὀρεινῆς Ἠσαΐας

καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ κληρικοί, Μοναχοί καί λαϊκοί ἀδελφοί

τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας Ταμασοῦ καί Ὀρεινῆς

Τ.Ὑ.

Ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει Ταμασοῦ καί Ὀρεινῆς

τῇ 6ῃ Ἰανουαρίου 2012

Ἐορτῇ τῶν Θεοφανείων

Σημ. Ἀκολουθεῖ πλῆθος ὑπογραφῶν † ὁ Τ.Ἠ.

Πηγή:( http://www.pentapostagma.gr/2012/01/blog-post_4711.html#ixzz1vYJFtrT4)